مرز قدامی Cranial border : خطی كه از گوشه عقبی استخوان كتف به سمت برجستگی olecranon مفصل آرنج ختم میگردد

مرز پشتی Dorsal border : خطی كه از گوشه عقبی استخوان كتف به سمت برجستگی tuber coxae استخوان لگن كشیده میشود

مرز شكمی عقبی Caudo-ventral border : خطی فرضی كه از برجستگی olecranon به میانه دنده یازده و از آنجا به فضای بین دنده ای 16 و 17 شكل میگیرد.

دقه Percussion : در فضای بین دنده ای بوسیله چكش دقه و قاشك یا تشتك   تخت فلزی صورت می گیرد. بهتر است این عمل در مكان سر پوشیده و آرام انجام داد و هنگام دقه كردن كمی دهان را باز كرد.

صدای دقه در داخل قفسه سینه تا عمق حدودا 7 سانتی متر نفوذ می كند، بنابراین ضایعات عمیق تر از آن را نمی توان با دقه مشخص نمود. ضایعات ریوی سخت و فاقد هوا (كانون آماسی، تجمع مایع درون فضای محدود یا تومورها )باید به اندازه یك تخم مرغ یامشت باشند تا بتوان آنها را به علت ایجاد صدای بم مشخص نمود.

در مرحله نخست دقه جدار قفسه سینه به طور افقی انجام می شود،كه به منظور تعیین حدود خلفی ریه صورت می گیرد.این عمل بهتر است در طرف راست بدن انجام شود، زیرا در این طرف به علت وجود كبد و هزارلا (كه صدای توپر ایجاد می كنند) محدوده ریه را آسانتر از طرف چپ می توان تفكیك نمود.در طرف چپ شكمبه در قسمت پشتی محدوده ریه ایجاد رزونانس پر طنینی می كند كه به صدای ریه ها شباهت دارد.(البته به استثنای صدای غرش آرام شكمبه).

1-resonant رزونانس ایجاد شده توسط ارگانهائیكه حاوی هوا هستند مانند ریه .

2-tympanitic صدای زنگی یا صدای فلزی توسط ارگانهائیكه حاوی گاز تحت فشار هستند مانند شكمبه نفخ دارو یا سكوم یا شیردان پراز گاز.

4-subtympani c صدای شبه زنگی در قسمت فوقانی شكمبه در حالت طبیعی، نواحی بالایی روده های حاوی گاز وقسمتهای آمفیزماتوز ریه.

ü       برای گوش كردن صداهای ریوی باید یا محیطی آرام داشت و یا دام را مجبور كرد كه نفسهای عمیق بكشد

ü       برای مجبور كردن دام به تنفس عمیق میتوان از كیسه پلاستیكی استفاده كرد ( بمدت كوتاه دهان و پوزه را مسدود نموده تا جائیكه حیوان به سختی و نا آرامی افتد)

ü       اولین نفسهای عمیق پس از برداشتن كیسه میتواند صداهای غیر طبیعی كه در طول تنفس در حال استراحت شنیده نمیشود را آشكار سازد

ü       همچنین میتوان مدت زمان برگشت دام به حالت طبیعی ویا تعداد سرفه یا عوارض دیگر را پس از برداشتن كیسه مورد ارزیابی قرار داد

 صدای حبابچه ای(صدای وزیكولارvesicular ) تنها در 3/ 1 پشتی – خلفی محدوده سینه ای ریه شنیده می شود.در بقیه قسمتها صدای توام تنفسی (mixed  breathing  sound  )كه مخلوطی از صدای وزیكولار و عمدتا صدای نایژه ای (صدای برونشیال bronchial  ) است شنیده می شود .صدای وزیكولار همزمان با دم ایجاد شده و به علت تقسیمات متوالی جریان هوای برونشیال در مقابل انشعابات برونش ایجاد می گردد

صداهای تنفسی غیر طبیعی : صداهای تنفسی وزیكولار در گاوهای چاق به ویژه هنگامی كه چربی سطح پرده های جنب حفره صدری را هم گرفته باشد، ضعیف ترمی شوند. قسمتهای فاقد هوای بافت ریه (مثل ضایعات پنومونی، ادم ریوی، آبسه های بزرگ، تومرها و كیست هیداتیك) كاملا بدون صدا هستند.

صداهای تنفسی وزیكولاردرطی دم های عمیق تر دیسپنه و درنواحی آمفیزمی افزایش می یابند. صدای برونشیال در انواع مختلف تنگی مجاری تنفسی فوقانی بلندتر شده ودر خلال لارنژیت، تراكئیت و برونشیت ممكن است كاملا صدای وزیكولار را تحت شعاع قرار دهد. این صدا همچنین در كانونهای بزرگ مبتلا به پنومونی از بافت اطراف آن برجسته تر می باشد كه به علت انتقال بهتر صدا از طریق بافتهای فاقد هواست ودر این صورت تحت عنوان صدای تنفسی توبولار نامیده می شود.

به استثنای تغییرات فیزیولوژیك در صداهای تنفسی، همانطور كه قبلاذكر گردید، تمامی صداهای نابجای همراه با تنفس به عنوان موارد پاتولوژیك قلمداد می گردند، وبه اشكال زیر می باشند :

 خش خش (=صدای كریپتیان كه به سختی شنیده می شود یا رال های ناشی از حبابهای ریز كف آلود ) كه در آمفیزم ریوی و به علت باز شدن انفجاری شكافهای آلوئولی و برونشیول های انتهائی در اثر هوای ورودی ایجاد می شود.

رال مرطوب (moist rales ) هنگامی شنیده می شود كه برونش حاوی ترشحات آبكی یا اكسودا باشد و این ترشحات همراه با تنفس جابجا شوند ( به دنبال ادم ریوی، خونریزی جدید ریوی، مراحل اولیه برونكوپنومونی كاتارال، آلودگی جدید با انگلهای ریوی، پنومونی استثنائی )

با این وجود، مواد حاصل از التهاب در ریه های گاو به سرعت تغلیظ شده وتكه های ضخیم فیبرین، چرك یا موكوس را تشكیل می دهند كه ایجاد رشته های دراز یا برآمدگیهای پلاك مانند در فضای داخل برونش می كنند . این چنین تشكیلاتی در اثر جریان هوا به ارتعاش درآمده وایجاد رال خشك می كنند. صدای حاصل در هر مورد متفاوت بوده و ممكن است شبیه به صدای اره كشیدن، وزوز كردن، خرخر كردن،جیغ یا حتی سوت كشیدن باشد.

صدا های نامعمول ریه به صداهای مقطع crackle و صداهای ممتد كه ویز Wheezes نامیده می شوند، نیزتقسیم میگردند. صداهای مقطع یا متناوب، دارای بروز ناگهانی بوده و توسط جوشیدن هوا از میان ترشحات یا در اثر برقراری ناگهانی تعادل بین فشارهای مایع روبه بالا و روبه پائین به هنگام باز شدن مجدد نواحی كلاپس یافته ایجاد میگردد.

بیماریهایی كه صداهای مقطع crackle را ایجاد میكنند شامل پنومونی، فیبروز بینابینی، انسدادمزمن ریوی، نارسایی احتقانی قلب و روی هم خوابیدن ریه atelectasis هستند.

صداهای ممتد یا ویز در اثر نوسان دیواره های مجاری هوایی در دم یا بازدم ایجاد میگردد كه در هنگام دم ایجاد خرناس میشود. بیماریهای مسئول ایجاد ویز عبارتند از تنگی مجرای هوایی در اثر فشار، نئوپلاسم، كیست و التهاب